"Çay" dediğin, iki yürek arasında bir su "yol"u. Ve sen o yolda ıslanmayı iyi bilmelisin.
Çünkü ne kadar verebiliyorsan çay içmenin hakkını, o kadar dostsun.
O kadar hafifletirsin yükünü, o kadar ferahlatırsın içini ve o denli yumuşatırsın kalbini.
Oturup etraflıca bir masaya çay içebilmek mühim şey, ümitli şey.
İşte bu yüzden, herkesle her şeyi iç; ama çayı onla bunla israf etme. Bu dünyada çaya şiir yazan kadınlar varken hele...
Çaya yakışan manzaralar ve o manzaraya yaraşan insanlar hiç eksik olmasın dilerim. Âmin. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder