Yeni Farkındalıklar Hatıratı

Günlerden bir gün, bir arkadaşım durdu beni. Tutup kolumdan bir nebzelik 'yolculuğuna' davet etti. Koşmadık, yürümedik... Durduk ve aktık.
Yerdeki kozalaktan, ağaçtaki oyuğa, buluta, güneşe, gökteki yıldıza varıncaya kadar hemhâl olduk.

O terasta o ambleme bakarken, o çatıda rüzgarı hissedip yıldızlara bakarken, adeta birer Hansel ve Gratel'dik. 
Allah'ın yolumuza döşediği "taş"ları bir bir takip edip cebimize doldurduk. Öyle mes'ut, öyle huzurlu ki o 'yol'...

"Değişen göz, her şeyi değiştirir."  diyen William Blake'in haklılığının idrakine vardık.

Sen görmek üzere bakarsan ve takip etmesini bilirsen, binlerce nimet ve şükürle dolu bu evren.

"Oldum" diyerek durmadan, hep gösterdiği yönde devam etmeyi bilerek gittiğimiz sürece, bu hayat çok zevkli bir serüven...

Ne mi öğrendim bu paylaşımdan?

1. Asla ve asla durmamayı, hep akmayı, karşına çıkan işaretleri anlamlandırabilmek için elinden geleni yapmayı ve takip etmenin gerekliliğini.
2. "Bugün hiç kimse hakkında aklından en ufak bir negatif şey geçti mi?" sorusunun kıymetini.
3. İnsanların sonsuz değişim gösterebileceğini. Onları tanımak için, kendini koruyarak, şans tanımak gerektiğini.
4. Ağaçların güzelliğini... Doğa'nın kıymetini ve değerini. (Ki gerçek sûfi, çevresinde gördüğü her şeyi yaradandan bilip sonsuz saygı ile hareket etmeli der son okuduğum kitap.)
5."Her güvercin gördüğünde bil ki güzel bir şey olacak.." temennisini.
6. Asla ve kat'a korkmamak gerektiğini. Korkuyla kendimize olumsuzlukları çektiğimizi. 
7. "Sen yeter ki içten dile, o sana gelir." cümlesini.

Peşimi bırakmayan mistik ağaçlar...

Kuşlara ekmek atarken çevresini dolandığım ağacın bana verdiği... Uğur böceğimsi harika bir böcek sürüsü...
"Verdiğin kadar alırsın"